RADIO PIRENAICA / MACUTO

RADIO ESPAÑA INDEPENDIENTE Estación Pirenaica – "Aquí, Radio España Independiente; estación pirenaica, la única emisora española sin censura de Franco... transmitiendo por la onda...". Así se llamaba una radio clandestina que funcionó desde el 22 de julio de 1941. Se despidió el 14 de julio de 1977, emitiendo desde Madrid la sesión inaugural de las Cortes y con estas palabras: "Si nuestra labor ha servido en algo para la reconquista de la democracia, damos por bien empleado el esfuerzo".

RADIO MACUTO

Cando a información provén de rumores e bolos. É interesada ou non está totalmente contrastada, dise que procede de Radio Macuto e por extensión tamén da Pirenaica. Hai que ter en conta que unha boa parte das informacións, -interesadas ou non-, proceden en principio dunha filtración, rumor ou run-run que vai progresivamente avanzando ou é desmentido con contumacia, non sempre veraz. Radio Macuto funciona, sobre todo, cando falta información e entón fanse hipóteses e elucubracións. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ... ¿Qué din os rumorosos ...,

TRANSLATOR

Con Romayo, estamos ahora:

martes, 11 de diciembre de 2007

Humor en el ZÁRATE de Mugardos, con la "Operación Viagra"


Primera película:

"¿QUE HAY DE LO MIO?"
-"Para que non cante moito"


La segunda parte de la Trama, se proyectará el estreno de TORRENTE 4, la "Misión en Mugardos" de Torrente, "El conseguidor", el brazo de la Ley del Policía más casposo.

Proximamente:
EL FARY EN ACCIÓN



martes, 20 de noviembre de 2007

750 euros a un joven por orinar y defecar en la calle


En Santiago de Compostela los perros pueden mear y cagar en la calle, pero si
lo hace un hombre le sancionan con 750 euros. No le obligaron a recoger los excrementos, se limitaron a sancionarle.

Los perros pueden hacer lo mismo sin que les sancionen



lunes, 12 de noviembre de 2007

Envio desde cuba -- ¡¡Y, de infierno a infierno la llamada es local!!-


----- Original Message ----- To: chanteiro@gmail.com
Sent: Monday, October 29, 2007 1:00 PM
Subject: Envio desde cuba


En efecto, todo o casi todo sigue igual.

Y los de Ares sabemos que seguirá.

Fíjese usted señor romayo:

Ya hace unos ocho años, más o menos, pues aquí nuestro calendario no es el mismo, que los alcaldes de Ferrol, Ares y Sada están en el infierno.

Esta mañana, al desayunar, nos enteramos de que se acaba de instalar un teléfono rojo y estos tres ex-alcaldes piden autorización al demonio para usarlo.

El alcalde de Ferrol efectúa una llamada a su familia para saber que pasó en la ciudad desde su partida. Habla durante minuto y medio y al colgar, el demonio le dice que el costo de la llamada es de 480.000 €. El alcalde liquida la cuenta.

Seguidamente el alcalde de Sada realiza tambien su llamada y habla durante dos minutos y quince segundos. El diablo le pasa una cuenta de 708.000 €.

Al ver esto, don Julio tambien siente deseos de llamar a Ares y habla durante cuarenta y siete minutos. Cuando, al fin, colgó, Satanás le dijo que su cuenta era de 0,69 €.

El señor Iglesias se quedó atónito, pues había visto el costo de las llamadas hechas por sus dos colegas, así que, sorprendido, preguntó por que era tan barato llamar a Ares. Satanás le respondió, en tono claro, no exento de un cierto aire de burla:

-Mira, muchacho, con los líos urbanísticos que allí hay, los retranqueos mal efectuados, el desastre en que se convirtió la Avenida de Mugardos, las concesiones ilegales "bajo cuerda", la dificultad en llegar a un acuerdo para la construcción de la piscina, el quinto y descarado intento de regularizar el edificio del concello, las inundaciones anuales en la zona del Mazote y Lago, los locales públicos que no cumplen la Ley de Accesibilidad, los establecimientos de hostelería que esquilman a los visitantes y no facilitan tique a los paganos, la eterna búsqueda de una ubicación para el Centro de Salud, la contemplación de la ruina del monasterio de Montefaro ante la permanente pelea de decidir de quien es la culpa, y las considerables dificultades para llegar al hermoso puerto, Ares es un verdadero caos..., aquello sigue siendo un auténtico infierno... ¡¡Y, de infierno a infierno la llamada es local!!





Ya nos imitan ......


miércoles, 7 de noviembre de 2007

CUBATAS TENORIOS ASFALTORUM

Parece que ya se acabó la tradición, pero por estas fechas de difuntos y a primeros de noviembre, cada año, volvía fiel a su cita, a los escenarios y también a la televisión "El Tenorio", drama romántico por excelencia.
La inmortal obra de D. José Zorrilla y Moral recuperaba toda su fuerza y frescura sobre las tablas españolas. Don Juan Tenorio arquetipo de caballero español, cristiano y amante desmesurado ha creado su propia escuela y se cuentan por cientos las versiones de sus andanzas y las representaciones de su drama
.


Búsquenle los reñidores;
Cérquenle los jugadores;
quien se precie, que le ataje;
Y a ver si hay quien le aventaje
en juego, en lid o en amores.


===========================================

Pues según me cuentan, hoy en Ares, en el salón noble de la Alcaldía se volvió a representar una escena de la parodia del Don Juan Tenorio.

Recién incorporado el Alcalde Don Julio Iglesias de su viaje a Cuba, recibe la visita de una bella joven vecina del Camino del Mazote.


Esta carretera, antes de circunvalación y ahora ya calle atosigada por edificaciones, está necesitada de un arreglo y asfaltado.
La joven Asunción le viene a suplicar al Alcalde la necesidad de asfaltado de dicha calle.

Sentados ámbos en el despacho escenifican, sin pretenderlo, la erótica "escena del sofá" de la obra del inmortal Zorrilla:

ASUNCION :

Sientate aquí rico mío,
y olvida por un momento
de este perro Ayuntamiento
el interminable lío.
¿No es cierto, Alcalde aresano
que el camino del Mazote,
convertido en calle interna
con jardines y asfaltado
estaría mucho mejor?

Ese camino donde hay miles
de profundos socavones
baches, cortes y aluviones;
donde de noche hay candiles
de tan débil resplandor
que al propio Cid Campeador
le dan un escalofrío.
¿No es verdad, Alcalde mío
que olvidarlo es un dolor?

Y las cenagosas charcas
que formarán las ausentes lluvias
por el lavadero de Xabres,
que ya ni parece Ares,
donde pululan las jarcas
de las ratas roedoras;
donde puede sin temor
anclar un acorazado,
¿No es verdad Alcalde amado
que elvidarlo es un dolor?

Esas perlas que descienden
por tus mejillas de alcalde
puras como el alba-yalde
que evaporarse pretenden,
y que mis labios encienden,
yendo tras ellas en pos,
igual que el tren de las dos
cuando sale con retraso,
¿serán traseros de vaso?
¿serán diamantes Dubosc?.

¡Oh Julisio!, por favor,
danos los solicitado,
de lo contrario, has-faltado
a tu palabra de honor;
de no cumplirla, mi amor
inocente y virginal,
pero fragil cual cristal
limpio, transparente y claro,
lo cederé sin reparo
a un guardia municipal.
EL ALCALDE SE ENTERNECE Y DICE:

Calla, por Dios, Asunción,
que hablándome de ese modo
vas a conseguir del todo
tu maldita petición.
No sigas intercediendo
con tus cálidos afanes,
que ya estoy viendo pisones
con las calderas hirviendo.

Tal vez satán puso en ti
su mirada maldecida,
esa blusa tan ceñida
y ese olor a pachulí.
Esas curvas que alucinan,
ese escote que enloquece
esa boca que enardece
y esos ojos que fascinan.

Besar tu boca es tormento,
que no me llames Julisio
si no pienso que me asfixio
al contacto de tu aliento.

No hagas más cínico alarde
de tus encantos obscenos,
vete por Dios, ¡ay qué senos ...!
¡ay que se nos ... hace tarde!

¡Voto al cielo y qué pupila
soléis tener las mujeres,
te asfaltaré lo que quieres
ya te puedes ir tranquila!

Y ahora, como añoranza al regreso de CUBA, cantan el "otro" Julio Iglesias : "La Paloma", una cancion habanera escrita por el compositor español José Iradier, cuyos versos, de todos conocidos y cantados, dicen:




Cuando salí de la habana, válgame dios
Nadie me ha visto salir sino fuí yo
Y una linda guachinanga como una flor
Se vino detrás de mí,...

domingo, 4 de noviembre de 2007

Seis calles y una plaza - Visita a Redes, en la ría de Ares

Seis calles y una plaza
Visita a Redes, en la ría de Ares


Un coqueto pueblo marinero cuyas casas tocan el agua y donde los marineros aparcaban sus barcas prácticamente a la puerta de sus hogares.

"En Ares non te pares, en Caamouco para pouco, en Redes non te quedes".

La malévola cantinela popular no le hace justicia a este coqueto rinconcito de la coruñesa ría de Ares, a un paso ya de Ferrol. Y mucho menos en el caso de Redes, pueblo marinero y diminuto como los que ya casi no quedan, abrazado a un mar calmo y parsimonioso que apenas recuerda al fiero Atlántico de unas pocas millas más hacia el oeste.

Redes son media docena de calles. Y no es un decir. Las hemos contabilizado y disponemos de sus nombres.
Se llaman Arriba, Medio, Abaixo, Nova y Ribeira, abrazadas todas ellas por la carreterita general, rebautizada como avenida de Gaspar Rodríguez en honor del que fuera primer alcalde del entonces Ayuntamiento de Caamouco.
También cuenta con una plaza, la del Pedregal, que se asoma al puerto y anima a disfrutar de un refrigerio en A Pousada do Mariñeiro mientras se constata la quietud de la tarde perezosa.

Pero lo verdaderamente asombroso es esa estrecha camaradería entre las olas y las casonas, construidas con salida al mar. Erigido en un tiempo en que no se conocían ni la Ley de Costas ni menos aún ese instinto depredador de los nuevos urbanicidas, el pueblo quiso dotarse de acceso directo al que era el principal de sus aliados. Y así, los marineros pudieron durante años faenar y aparcar luego sus embarcaciones, literalmente, a las puertas de casa.

Un paseo por la cuestecilla de la Rúa Nova resulta revelador. Columpios que van a dar al mar, escalinatas que se sumergen en las aguas, hórreos y barquichuelas compartiendo idéntico campo visual. Toda una rareza. Esas moradas no son ostentosas, ni mucho menos, pero sí diáfanas, pizpiretas y bien cuidadas. Sobre todo las balconadas, tan presumidas ellas. La caminata hasta el club de remo es breve, pero agradecida. Y luego, siempre se pueden seguir los caminos rurales (sin señalizar, faltaría más) hasta la cercana playa de Sabadelle, una calita plácida y recóndita que mira ya en dirección a Ares.

Redes también tiene playa propia, aunque la chavalería local acostumbra a chapotear en el mismo puerto, manso como es y limpio como está. Pero si queremos un poco de arena bajo los pies, la Rúa da Ribeira desemboca en la playa de Area Morta, desde la que se contempla toda la insólita hilera de casas anfibias, volcadas sobre el agua y mecidas por las mareas. Cierto es que el arenal no da para mucho, porque la crecida del mar casi lo devora por completo, pero la panorámica compensa.

Caminos angostos
Desde Area Morta, lo mejor es adentrarnos por el bosque que se extiende, espeso y frondoso, por toda la margen norte de la ría. Los caminos son angostos y carentes de indicación. Pero no hay pérdida: dejando el mar siempre a mano derecha, es posible bordear unos cinco kilómetros de costa y desembocar en la playa de A Magdalena, ya en el concello de Cabanas. Entremedias tenemos ocasión de descubrir Limodre, parroquia peculiar y minúscula que en agosto alberga un festival de rock alternativo de los que hacen afición.
O la desembocadura del pequeño río Castro, junto a la playita de Chamoso, donde se conservan los restos de un molino de mareas.
Eso sí, en Redes no disponen de infraestructura hotelera, por lo que pernoctar allí resulta poco factible (a menos que se le dé muy bien eso de hacer amigos). Pero tanto Ares como Cabanas están a tiro de piedra y allí tienen de todo.

GUÍA PRÁCTICA
Cómo llegar
- La ruta más sencilla parte de Cabanas, municipio al que se accede por la N-651 o la AP-9. Desde allí, la comarcal LC-124 conduce a Limodre y a Redes. Y desde Redes, la CP-0401 desemboca en Ares.
Dormir
- Casa Rural A Queira ( 981 47 11 55 ). Cervás. Habitación doble, 70 euros.
- Hotel Villa de Ares ( 981 44 82 74 ). Ares. La habitación doble, 38 euros.
Comer
- Muiño ( 981 43 21 85 ). En Trigo. A un paso de la desembocadura del río Castro. Alrededor de 30 euros.
- Cantina do Atallo ( 658 63 31 43 ). En el casco viejo de Cabanas, mirando a la ría. Unos 25 euros.
- Mesón As Mirandas ( 630 87 84 38 ). Rúa Real de Ares. Unos 15 euros.
Información
- www.concellodeares.com.
- http://www.caamouco.net/.

FERNANDO NEIRA 03/11/2007 - EL PAÍS

sábado, 3 de noviembre de 2007

Récord político: cesada tras su primera intervención


Nadie sabe si ese día se había fumado un super porro o había tenido una experiencia mística, pero su discurso se esparció como un reguero de polvora, por toda la red.

El Partido Socialista ha sustituido a Isabel Teruel como portavoz en la Comisión de Educación de las Cortes, después de su primera y polémica intervención el pasado 14 de septiembre. El diputado Carlos Javier Álvarez, hasta ahora miembro de la Comisión de Sanidad, ha sido elegido para ejercer ese cargo.

miércoles, 20 de junio de 2007

Renovación agora da empregada no Xulgado de Ares



A primeira medida que prometeu levar a efecto o novo Alcalde de Ares e que repetiu nestes días é a de repor á empregada do Xulgado e Rexistro Civil, despedida de forma irregular segundo sentenza.

De feito, a súa primeira medida tras entrar no que será o seu despacho durante os próximos catro anos foi a de reinstaurar o seu posto orixinal á secretaria do xulgado de paz da vila costeira. Trátase dunha medida tomada en resposta a unha orde administrativa que invalidaba a substitución realizada polo anterior alcalde, o popular José Manuel Cendán.«Aos poucos iremos pechando outros temas que quedan pendentes», dixo onte Julio Iglesias en referencia á legalización da obra do novo consistorio, a construción do centro de saúde, a devolución ao Concello da concesión do mosteiro de Santa Catalina... Para isto, o novo alcalde anunciou unha rolda de contactos coas administracións implicadas a fin de «establecer unha dinámica de bo entendemento e de dar exemplo á cidadanía mediante o cumprimento da legalidade», apostilou Iglesias. Según La Voz de Galicia.

Os rumores que circulaban hoxe pola vila, indican que a empregada que puxeron os Cendanes xa fai uns días que se anticipou e abandonou o posto.

sábado, 26 de mayo de 2007

Hoxe a rezar. E mañá carretaxe


Hoxe xornada de reflexión,... ¡pois a rezar!.
Mañá carretaxe ..... e se saímos ganadores, ..., ¡ barra libre e churros para todos !

lunes, 21 de mayo de 2007

Os rumorosos din que podería ser a substitución necesaria


XOGANDO COAS PALABRAS

A renovación apunta a novos rostros e menos "caras".

Hai que votalos a uns e hai que botalos aos outros.

domingo, 6 de mayo de 2007

Da "BOTELLA" ao "BOTELLON" - Os tragos de AZNAR

Cantiga Popular:
Cando se emborracha un pobre
todos din que é un borrachón ...
Cando se emborracha un rico ...
¡Qué gracioso está el señor .... !




O SEÑORITO MAREADO?/ POR GERMAN CASTRO en Diario de Ferrol

Abeber, a beber e apurar a copa do licor que o viño fará esquecer as penas do amor. Só lle faltou a José María Aznar acabar a súa intervención de Valladolid cantando a zarzuela Marina para así quentarlle os oídos aos colleiteiros que o agasallaron. É de supoñer que as declaracións que fixo non son froito da improvisación e moito menos cabe pensar que o señorito estivese ¿un pouco mareado?


No entanto, o ex presidente do Goberno español demostrou a súa falta de recursos porque mira que hai literatura a esgalla para exaltar as calidades dos caldos sen necesidade de caer na burla ás campañas de tráfico ou frivolizar co consumo e o volante diante da cantidade de mortes e desgrazas que arrastran as inxestas alcohólicas nas estradas.

A non ser que Aznar perdera o catálogo de principios que debe conservar todo home que dirixiu os destinos do país e, a falta de escenarios e tribunas de notoriedade, queira provocar titulares de prensa con manifestacións do tenor das que acaba de protagonizar, ou xestos de suposta perversidade machista como aquel de colocarlle no entrepeito á xornalista un bolígrafo, por citar un par de exemplos. Que hai máis.

É obvio que o destacado político merece a crítica polo seu discurso banal e é máis, haberá quen pense se o día aquel que se fixo a foto das Azores para declarar, xunto con Bush e Blair, a guerra a Irak se cadra tomou un tintorro peleón porque pola contra non se entende a súa actitude. Sen dúbida, ao redor do viño pódese construír unha oratoria amena, lúdica e culta. Desde recorrer á Biblia, el que é un bo cristián, cando nas vodas de Canaán os invitados esgotaron as existencias e María pediu ao seu fillo que convertese o auga en viño, por certo primeiro milagre de Xesús que podería ter moitas lecturas, ata, xa en Occidente, remitirnos aos tempos de Grecia, hai materia máis que suficiente para non só festexar aos anfitrións bodegueiros senón ata para ilustralos.

Pero José María Aznar, lamentablemente, optou pola vía máis prosaica, evidenciando unha falta de luces impropia da personalidade da que o inviste o feito de ter sido presidente do Executivo español. Parece que nos vai acostumando as súas saídas de ton máis ou menos periódicas.

Que falen de un aínda que sexa ben.

lunes, 30 de abril de 2007

GAYOSO en "LUAR", "mata" a "EL FARY" adiantando o seu falecemento

Nos pasados días varios medios de comunicación se facían eco da enfermidade pola que atravesa El Fary; segundo parece sofre un cáncer de pulmón.
Pero a coña foi o anuncio da sua morte, feita por o presentador eterno de Luar Xosé Ramón Gayoso no transcurso do seu programa dos venres "Luar" , na TELEVISION DE GALICIA.
Tras un sketch de humor dun dúo denominado “Carmen e Gelines” apareceu Gayoso tremendamente triste e compunxido anunciado o falecemento do cantante madrileño. Pouco máis tarde durante a presentación dos “Chunguitos” comentaron os tres a nova tan triste e como se enteiraran.
Pero o realmente patético e lamentable, e creo que unha das imaxes máis tristes e vergoñentas que pode dar unha persoa é cando ao remate do programa e xa cos títulos de crédito sae correndo Gayoso pedindo que paren todo, e di:
“A mitad de programa recibimos a noticia tremenda da morte de El Fary. Nos acaban de anunciar que no se ha producido. Mil disculpas desde aquí. …”

Esto si que e un bon rumor para Pirenaica / Macuto.


domingo, 29 de abril de 2007

Para os que gobernan: "O diñeiro non é de ninguén"

OS NOSOS POLITICOS: "TIRANDO COS CARTOS "

¿....?
Pero se a Cidade dá Cultura é levantar con diñeiro público un disparate, o outro símbolo é o porto exterior da Coruña, que é botar diñeiro ao fondo do mar. Despilfarro cara arriba e despilfarro cara abaixo.

Somos un gran disparate: un país con gravísimos problemas para ser viable e que arroxa o diñeiro que Europa envía a dous buracos negros. O peor é que non hai escapatoria, están presupostados e en marcha. ... o tal porto exterior é unha obra xigantesca que parece invisible para os medios de comunicación e, en consecuencia, para a opinión pública. Ignoramos que nun lugar disparatado estanse tirando miles de millóns ao mar?. ¡ E xa van dous mortos!.

Un porto é interior, é un refuxio e ten que estar abrigado. E a ubicación dese porto en marcha en Arteixo é pretender un imposible, pois está onde o mar é máis perigoso, con olas de tres metros; deberá estar cerrado, ser usar a maior parte do ano. Conducir alí a barcos que no seu maior parte cargarán petróleo é facer algo semellante ao que facían as antigas sirenas con Ulises, atraer barcos cara ás pedras traidoras. Non creo que ninguén responsable estea imaxinando neste momento o que é ese perigo.

E non falo de que estamos construíndo un "Superporto" á beira doutro xa construído, o de Ferrol? ¿Como conseguimos a proeza absurda de que a Unión Europea financie esa magna obra estrambótica? Sen dúbida fomos capaces de enganar e burlar o sentido común dos seus comisarios, pero a nosa astucia vainos a resultar cara tamén a nós?. O porto exterior naceu como unha manobra especulativa, promovida por un lobby coruñés agrupado en torno do anterior alcalde que pacta o proxecto co Goberno de entón, do PP. Iso é o que sae da famosa recepción a Aznar en María Pita?. Pero ese porto resulta que non ten previstas as súas vías de comunicación, é un enclave illado e solitario, e que xa se suscita que haberá que facerlle tamén a conexión por ferrocarril. ¿Canto máis nos vai a custar ese disparate? Porque este país ten moitas necesidades.
¿Non sería mellor dotar ao porto de Ferrol das instalacións e comunicacións que precisa no canto de seguir investindo diñeiro nun buraco?.
(Suso de Toro: Puerto exterior e invisible; El País, Galicia, 08/04/2007, pg. 32)

miércoles, 25 de abril de 2007

EN REDES .... (obras, chapapote, rúas pretas, vindeiras eleccións) ...NON TE QUEDES.


¡¡ En Redes non te quedes ........!!

É un devandito popular, ao que naturalmente ninguén fai caso.
Ante a beleza, encanto e amabilidade das xentes deste típico e acolledor pobo mariñeiro e turístico
.

Pero ...., nestas datas anda algo revolto cun conglomerado de obras, chapapote e proximidade da campaña electoral MuniciPARES - 2007. ¡Todo se aproveita!

Os medios fanse eco de toda esta lía, que alcanza tamén ata esta receptora de rumores Pirenaica / Macuto.

Mellor sen opinar nada. Non vale a pena tensar os ánimos. Xa outros o fan.

Mellor o acougo e traballo calado en ben de todos. Pero por aquí quedan os encadeamentos e enlaces.

lunes, 23 de abril de 2007

PROMESAS ELECTORALES: Costas colaborará para recuperar el castillo de Redes

La semana pasada, el grupo municipal socialista acabó de gestionar ante la Delegación Provincial de Costas del gobierno socialista de José Luís Rodríguez Zapatero, ostentada por Don Rafael Eimil, la redacción de un magnífico proyecto que comprende tanto la recuperación del castillo de Redes, sin menoscabo alguno para su Club Marítimo, al que se le dotará de otras instalaciones sociales y deportivas adecuadas en un espacio anexo a su actual ubicación, en el que ya se realizaron las primeras actuaciones dirigidas a la realización de las catas, con un presupuesto de más de 300.000 euros; como una primera actuación integral en el núcleo de Redes que incluye una nueva rampa de servicio para su Club Marítimo y dos áreas de contención de su fachada marítima en el entorno de su castillo, el acondicionamiento de éste como mirador y lugar de ocio y esparcimiento, un nuevo pavimentado plenamente acorde con el entorno singular de Redes, el cual vendría a sustituir así el provisional y urgente aprobado por el Concello, y el acondicionamiento total de su aparcamiento público, dotándolo de una entrada y de una salida diferenciadas, con un presupuesto de más de 1.000.000 de euros.
Todo este proyecto ya está redactándose, sin perjuicio de completarse, además, con una nueva definición de los usos de la plaza del pedregal y el albollo.
La aprobación de tan magnífico proyecto por el Consejo de Ministros y por la vía de urgencia será defendida por el grupo municipal socialista en una entrevista con la propia Ministra de Medio Ambiente, Cristina Narbona, a celebrar próximamente en Madrid.
Por cierto, el sábado tuvimos la oportunidad de avanzarles parte de este importantísimo proyecto a los responsables del Club Marítimo de Redes, en una reunión solicitada por los socialistas a tal efecto.
Creemos, sinceramente, que semejante proyecto viene a demostrar, una vez más, el compromiso del grupo municipal socialista de Ares y del gobierno socialista de José Luís Rodriguez Zapatero con el pueblo de Redes.
Compromiso socialista cuya seriedad y rigor ya quedaron suficientemente demostrados con la también magnífica actuación del Ministerio de Medio Ambiente en la playa de Area Morta, con una inversión de 1.000.000 de euros, a la que ahora el mismo Ministerio viene a poner un broche de oro con el nuevo proyecto que queremos anunciaros, que prevé una inversión inicial de más de 1.300.000 euros.
Firmado: La Agrupación Socialista de Ares.
En FORO de Caamouco.net y Blog de Julín de Ares

El Alcalde Cendán dice que la inversión de esta obra, ya la consiguiera el Partido Popular

jueves, 19 de abril de 2007

Comentarios, anónimos faltaría mais, que mandaron a "A Voz de Chanteiro"




Neste último mes de Abril, o concello de Ares estivo a desenvolve-las probas selectivas para o ingreso na escala de auxiliar de biblioteca e oficina de información xuvenil. Concurriron 10 persoas a ditos exames, que en todo momento estiveron plagados de irregularidades, pero a meirande, foi o pronunciamento do alcalde ante veciños da comarca ó afirmar tan campante que "a praza xa estaba dada" para a rapaza que traballa dende fai dous anos na biblioteca. Ou isto é certo, ou moi lista é a muller para sacar 49 puntos dos 50 que correspondían no exame. Ningunha das aspirantes temos maneira de comprobar que ela tiña o exame de antemán, pero isto non significa que somos tan parvas como para crer que non estaba amañado, e para ignora-la confesión do sr.alcalde. Para que nos cobraron 23 euros de tasas?

Anónimo dijo...


O unico que se me ocurre dicir e que a licenza para construir na antiga casa onde hoxe esta feito o novo concello a dou o bipartito o señor xenaro.As mulleres dalguns membros da corporacion parece sairon ben agasalladas.A obra paralizouse mais tarde e Cendan aproveitouse deste inmoble para facer a casa do pobo, ou non e asi sr romayo.Preguntelle a manoliño.


Romayo de Chanteiro dijo...

Pois non o sei, nin cónstame. Parece que vostede aparenta estar moi posto nos “intringulis”, e quizais metido no allo.Non teño xa que preguntarlle a ninguén, fíome do que me conta, pois seguramente vostede tamén recollería tallada......., ¡ sabendo o que sabe !

Anónimo dijo...

Comezou vivindo para a politica e xa non sabe vivir sen ela. Coincido que personaxes como Manolo Doval configuran unha caste política que xera moita desconfianza. Por manterse no cargo que lle da de comer, e moi ben, traizoa ideais, programas, compañeiros de partido. Pero é a marca dun comunista patriotico, como se definen os da UPG. E xa vimos en que acabaron os comunistas da Unión Soviética. Tal ve tal esperar. Menos mal que o lema do PSOEdesde as súas orixes é Socialismo e Liberdade, e iso fenou aquí o avance de teorias colectivista totalitias como nas que soñan Doval e os seus amigos.

Romayo de Chanteiro dijo...

Esas ideas xa non existen hoxe. Fracasaron as persoas. Porque o comunismo auténtico iría ben. Ti mesmo recoñeces en que acabou a Unión Soviética, que cumpleu unha misión de equilibrio na "guerra fría".
Despois veu a "Perestroika" de Gorbachov, e acaba de morrer Yeltsin. A Putin o podes levar para a casa ....
Son outros tempos, e todo o mundo ten dereito a evolucionar. Así que nade soña xa con ideas totalitarias, agás do imperialismo dominante ...

Pero, e preferible persoas con ideais nobres e sociais, que os que sómente pensan en coller os cargos para o seu proveito persoal e os da súa banda, importándolle nada o servizo aos cidadáns. Exemplos temos arreo, e cerquiña ......


me parece un chiste que a estas alturas cualquiera pueda presentarse a la alcaldía de un municipio!! parece mentira que lo único que importe sean las venganzas, y el beneficio propio. Donde se quedó preocuparse por el pueblo,se vuelve al absolutismo ilustrado (todo para el pueblo pero sin el pueblo) ¿¿todo para el pueblo?? No, no nos equivoquemos. Mandan estudiar a los jóvenes una carrera, para que??? si los que van a gobernar siempre van a ser los mismos aunque esten menos preparados. yo me pregunto y a ver si alguien me puede responder, ¿que será de nuestro municipio si todo se basa en venganzas? y tener en cuenta que "La venganza más cruel es el desprecio de toda venganza posible" tenerlo en cuenta futuros alcaldes y concejales porque al fin y al cabo el marron nos lo comemos todos y somos nosotros quien decidimos despues. Suerte!!

jueves, 12 de abril de 2007

Según Diario de Ferrol:

"NUEVA ALIANZA SE REUNE EN LA TABERNA DEL PUERTO DE ARES

El primer acto electoral de la recién creada formación política Nueva Alianza, será mañana
en la Taberna del Puerto de Ares. Se trata de una primera toma de contacto entre todas
aquellas personas implicadas en este proyecto electoral, del que es su cara más conocida
la de Luis Cendán
, hermano del actual alcalde Manuel Cendán, y cabeza de lista de la
candidatura".

Según rumores de personas que estuvieron hoy en esta Taberna del Puerto, el encargado de este local del Club Nautico de Ares, se mostraba sorprendido por la noticia ya que a él nadie le comunicó nada en tal sentido. Su cabreo era tanto que intentaba comunicar con el Diario de Ferrol para conocer el origen de esta breve noticia que según el mismo carecía de fundamento.

Etiquetas

Entradas populares más vistas

Entradas

Vistas de página en total